Angkor to starożytne miasto położone na północ od jeziora Tonle Sap, w odległości kilku kilometrów od Siem Reap. W XII wieku była to wspaniała stolica potężnego imperium khmerów. Do czasów rewolucji przemysłowej było to największe i najbardziej rozwinięte miasto świata. Zajmowało obszar 400 km² i było zamieszkane przez milion mieszkańców. Do dnia dzisiejszego przetrwało wiele wspaniałych zabytków i świątyń rozsianych na terenie dawnego megamiasta.
Angkor Wat
Angkor Wat to niewątpliwie najwspanialszy pomnik khmerskiej cywilizacji. Architektoniczne arcydzieło, a przede wszystkim wspaniała świątynia, która po upływie blisko tysiąca lat pozostaje największą sakralną budowlą świata. W języku khmerskim słowo "angkor" oznacza miasto, a "wat" świątynię. Dla ówczesnych mieszkańców królestwa, Angkor Wat był religijnym centrum świata, odzwierciedleniem nieba na ziemi.
Świątynia Angkor Wat zbudowana została ku czci hinduskiego boga Wisznu w latach 1113-1150 przez Surjawarmana II-go. Czas budowy świątyni szacuje się na 32 do 35 lat. Biorąc pod uwagę, iż europejskie katedry (znacznie zresztą mniejsze) budowano około 200-300 lat, jest to wręcz niewiarygodny wynik. Wielkość całego kompleksu robi niesamowite wrażenie. Całkowita powierzchnia razem z murami zewnętrznymi i fosą to prawie 200 hektarów. Sama świątynia stoi na “tarasie” o wymiarach 332 x 258m, co daje niecałe 9 ha. Najwyższa z wież mierzy 65 metrów. Jeden z największych skarbów Angkor Wat to kamienny "arras" ciągnący się na długości ponad 600 metrów. Widnieje na nim prawie 20 tysięcy postaci przedstawiających codzienne życie dworu oraz realistyczne sceny z indyjskich eposów; Ramajany i Mahabharaty. Reliefy te w latach świetności pokryte były czystym złotem, można sobie wyobrazić jak lśniły w promieniach wschodzącego słońca.
Bayon
Świątynia Bayon została wybudowana w XII w. przez króla Dżajawarmana VII-go. Umiejscowiona w samym centrum miasta Angkor Thom była głównym sanktuarium wyznawców buddyzmu Mahajana. W owym czasie uznawana za najważniejszą świątynię w całym imperium. Cechą charakterystyczną tej świątyni jest 37 wież (oryginalnie było 49), na których widnieje 216 ogromnych, kamiennych twarzy. Tajemniczy wizerunek prawdopodobnie przedstawia króla Dżajawarmana VII-go, będącego wcieleniem Buddy Awalokiteśwary. Wzgórze świątynne zbudowane z coraz wyżej położonych tarasów oraz charakterystycznych wież, otoczone jest galeriami. Galeria zewnętrzna ma wymiary 156m x 141m i zawiera wspaniałe reliefy przedstawiające wydarzenia z khmerskiej historii, a także sceny z codziennego życia mieszkańców imperium. Wewnętrzna galeria ma wymiary 80m x 70m i przedstawia sceny z hinduskiej mitologii, tak bardzo zakorzenionej w khmerskiej kulturze.
